«Der Goali bin ig» – Mundart aus Heimet

Weme – ir Frömdi – die Tön ghört, wird s eim ganz gschmuuch ums Härz. Aus wär d Sprach die einzigi Heimat, wo lebändig bliibt. «Der Goali bin ig» isch e Bewiis. «Aagfange hets eigetlech vüu früecher. Aber i chönnt jetz ou grad so guet behoupte, es heig a däm einten Obe aagfange, es paar […]

Der Goalie (Marcus Signer, rechts) gerät in schlechte Gesellschaft.

Weme – ir Frömdi – die Tön ghört, wird s eim ganz gschmuuch ums Härz. Aus wär d Sprach die einzigi Heimat, wo lebändig bliibt. «Der Goali bin ig» isch e Bewiis.

«Aagfange hets eigetlech vüu früecher. Aber i chönnt jetz ou grad so guet behoupte, es heig a däm einten Obe aagfange, es paar Tag nachdäm, dasi vo Witz bi zrügg cho…» So faat er aa, der Füum vom «Goali». So wie s Buech vom Pedro Lenz. E Strafgfangene chunnt hei.

U me hett, we dr Marcus Signer das seit, fasch s Gfüu, me chöng d Wörter aalänge, won er seit –  aus Goali.

Dr Marcus Signer isch eine, dä hett e Gring grad wie d Sprach vom Lenz. Eggig. Troche u sanft. U d Schnöre bringt er chuum abenang. U wenn er redt, chroosets im Haus.

Eigetlech brüüchti me gar e kes Büud zgseh, weme dr Goali ghört. Eigetlech möchte me nume d Ouge zue tue – u lose! Was het er gseit? Graoublaoue Vaouweh? Oder groubloue Vouweh? U wie heisst är? Goali? Tschuttet dä? (Es Wort, wo übrigens ou usem Änglische chunt! Vo «Shoot»! Kuhl!)  

Dr Pedro Lenz isch eine, dä luegt de Mönsche nid nur uf ds Muu – bim Rede. Dä luegt ne uff d Häng – bim Schaffe. U bim «Goali bin ig» luegt er sim Höud sogar i Gring iche!

U weme d Büuder vom Michael Saxer gseht, de möcht me am liebschte gar keni Wörter me ghöre. U we me de no d Luegi vo dr Sonja Risen gseht, möcht me sogar lieber nume no d Büuder gseh.

So ir Sprach dehei isch säute e Füum gsi: Zwo Stung wunderbari Ungerhautig. Zwe Houptdarsteller, wo es wunderbars Liebespaar abgäbe. U sibe Nominatione für e Schwizer Füumpriis! Zwe Blössine nume: Aube isches e chli gar heimelig aus! Wiene ugsauzni Bärner Röschti. U gar weni unheimlech! Eine wo z Witzwil hinger Gitter gsi isch, däm hänkt me gwüss ä schwärere Rucksack a Rügge, i dere gar brave Schwiiz. U villecht hätt är ou e böseri Schnöre. Mängisch, gägs Ändi hi, hett me e chli s Gfüu, me ghöri us dr Odyssee-Übersetzig vom Albert Meyer e Süüfzer: «Göttlechi Tochter, o sing mer das Lied doch vom gwaglete Ma itz! Si doch di angere längscht scho deheim gsi, etwütscht am Verderbe…» De merkt me ersch, dass doch aus e chli färn vo üs bliben isch. Aus hätte mer ir Frömdi Eine ghört, mit sire Sprach, u hätte due afo nach der Heimet üs zsehne. Mit eme Lied vo Züri-West

_
Der Film läuft in den Kult-Kinos.

Nächster Artikel